UITGESPROKEN: Waadhoeke steekt allerwegen bananenvlaggen uit
Volgende week is het Bananendag. Dan gedenkt Friesland weer dat de bananen krom zijn, Waadhoeke steekt allerwegen bananenvlaggen uit.
Nu er ondanks al die corona-wappies nog steeds geen vaccin is tegen domheid, heb je nog genoeg mensen die de pest hebben aan bananen, enkel omdat die krom zijn. Zij vrezen een samenzwering van banaanliefhebbers, zoiets.
Deze bangeriken, die de kromme vruchten liefst uit elke fruitmand zouden verwijderen, krijgen nu van de gemeente Waadhoeke een gratis bananenvlag. De gemeente wil dat ze hun bananenangst overwinnen.
Luister hier naar de Uitgesproken column:
Op het gemeentehuis wappert volgende week ook de Bananenvlag.
Waadhoeke heeft zichzelf tot bananengemeente uitgeroepen, het stadshuis in Franeker toetert al de hele week: Mensen, bananen zijn nu eenmaal krom, daar is niets aan te doen! Kromme bananen zijn normaal, ze zijn in de kiem al krom, daar hoef je heus niet bang voor te wezen. Stop de bananenvrees!
Wethouder De Vries gaat van de week ook zelf bananenvlaggen hijsen. Bij een aantal sportclubs, want daar lijkt de banaanfobie het grootst. Zelf ben ik het geleuter over die bananen intussen een beetje zat.
Zoiets als Pride. Het gaat over niks anders meer. Afgelopen week weer in Leeuwarden, voorpagina Leeuwarder Courant. Huppelnichten, transgenders en dragqueens op hoge hakken, veel glitter en dwaze pruiken – en natuurlijk regenboogvlaggen.
Kijk ons in Friesland nou toch eens tolerant wezen!
Dierendag net achter de rug, wat extra rundergehakt voor de hond, is het warempel alweer Coming Out Day. Regenboogvlaggetjesdag, zegmaar. Waadhoeke vlagt voor de kwier gemeenschap. Iedereen, kwier of niet, kan gratis zo’n vlag ophalen.
Voelt u zich kwier? Zelfs niet een beetje? Man? Of toch liever vrouw? Weet u het nog niet? Iets ertussen? Voor de draad ermee! De billen bloot! Op de tennisclub, kom uit de bekerkast bij de fanfare, of bij onze FC Ouwe Syl.
Laat iedereen zichzelf zijn. Durf te leven. Gendervrijheid, ga lekker los! Doe iets leuks met je leven en bemoei je met je eigen. Niemand hoeft geaccepteerd te worden, of getolereerd. Moet ik tolereren dat bananen krom zijn? Kan ik dat veranderen? Vrijheid begint in je hoofd. Wat interesseert mij andermans eigen aard of voorkeur?
Hoe anderen rollebollen, wat hun seksuele insteek is, of zij zich toffe kerel voelen danwel malle meid, van mijn part allebei tegelijk, de ene dag zus en de andere dag zo… hoe zij intiem zijn, het kan mij niks schelen wat anderen in hun slaapvertrekken uitspoken.
Ga lekker hand in hand lopen, ga desnoods op je handen lopen, op badslippers of hoge hakken, doe waar je zin in hebt en geef je aandachtverslaving ruim baan! Maar laat mij met rust.
Waarom moet ik mee in die gendergekte? Het idee was toch dat we iedereen vrij zouden laten? Welke dwingeland verzint ’t om de gedachtenpolitie van het stadhuis in te schakelen? Gratis vlaggen, ik huiver.
De krant kun je niet open slaan, tv of radio niet aan zetten of daar heb je ze weer: de activisten van de LHBTKLM-gemeenschap. Ik zeg: die Stonewall-tijd hebben we toch allang gehad? Zo jaren zeventig!
Mij bekruipt het vermoeden dat die Pride-processiegangers pas echt ongelukkig zouden worden als ze niet nog eens ergens aanstoot konden geven met hun onophoudelijke aandachttrekkerij.
Van mij mag elke gek met een wiebelkont in een leren broek zonder achterwerk showdansend op pumps door de grachten varen, ik kijk dan wel even de andere kant op. Maar dwing mij nou niet om het mooi te vinden.
Ik moet er helemaal niks van hebben, word er plaatsvervangend ongemakkelijk van en ik zal zeker de bananenvlag niet uitsteken, al krijg ik nou tien van die vlaggen cadeau van mijn eigen belastinggeld!
Dat is nog het ergste: dat die aanstellerige etalagenichten met hun plakwimpers mij willen voorschrijven wat ik van hun uitdagende optredens moet denken. Nou vooruit, ik zal het ze desgevraagd zeggen: Ik vind het een meelijwekkende aanfluiting.
Steeds vaker hoor ik over jongeren die moeite hebben om uit de kast te komen. Vraag is: hoe kwamen zij ooit in zo’n kast? Als je goed luistert blijken zij als de dood om geïdentificeerd te worden met de gesjeesde relnichten die zichzelf telkens zo omlaaghalen met hun achterhaalde Pride-optochten en gesubsidieerd vlagvertoon. Die kwierulanten jagen zelfs mij op de kast.
Reageren? Graag! Mail naar jos.vannoord@omroepzilt.nl