Uitgesproken: Toiletstress
Nu ik hoor en lees dat heel wat Friese kinderen grote moeite hebben met toiletbezoek op school, zoals bleek uit een diepgaand onderzoek, moet ik denken aan mijn tijd met de mariniers in Cambodja.
Ons mariniersbataljon was een tijdje in dit mooie Zuid-Oost Aziatische land om te zorgen dat de eerste naoorlogse verkiezingen daar zonder Rode Khmer-terreur zouden verlopen…
Op het kampement in de jungle zaten we ‘s ochtends gezellig naast elkaar, keurig op een rij, broeken op de enkels. Geen enkele privacy. De knerpende geluiden, de opbeurende gesprekken met de naastzittenden op die zelfgebouwde latrines van ons Korps Mariniers, in Battambang – en zo klonk het ook.
Elke ochtend een nauwelijks bedrukkend zitfeest.
Hoe zouden Friese kinderen met poepfobie het in hun vakantie doen? Op de camping? Of in zo’n all-in resort? Houden ze het daar ook liever op?
Een op de vijf kinderen heeft op school problemen met plassen en poepen, zo hoorde ik bij onze omroep. Schaamte en stress. Ze durven alleen thuis op de pot. Kneuskinderen alom.
Een kind doet tegenwoordig niet mee als ie niet ergens nog een probleempje heeft. De jeugdzorg is overbelast, ook door de enorme aanloop van stressgrut. De gekste fobieën. De een is te druk, de ander te sloom, elk kind heeft wel wat!
Autisme, ADHD, snel afgeleid, moeite met concentreren, gauw boos. In mijn jeugd zeiden ze: dat kind is een beetje druk. Kan moeilijk stilzitten. Wie heeft er last van? Gaat vanzelf weer over, zeiden we vroeger. En als het niet over gaat, wat dan nog?
Kinderen die in hun eigen wereld leven, wat is er nou mooier! Keertje in bed geplast, oei daar hebben we weer een probleem. Niet buitenshuis durven poepen, op naar de kinderpsychiater. Geen zorg, hoor: die vindt vast wel een onderliggende afwijking!
Hebben wij in elk geval ook iets bijzonders. Kinderen die alleen op de vertrouwde thuis-wc kunnen ontspannen.
Sommige kinderen, zo ontdekten de onderzoekers, durven niet uit logeren te gaan, omdat ze bang zijn voor ‘ongelukjes’ met plassen of poepen.
Nou komt het hele mooie: zelf ga ik ook liefst thuis! Ben ik rijp voor de psychiater? Toch ben ik niet meer van de schoolleeftijd! Het allerliefste ben ik in m’n eigen huis, met mijn lief in de buurt, ik slaap het lekkerst in m’n eigen bed. Echt op m’n gemak zit ik op m’n eigen ‘kantoor’.
Ben ik een probleem? Zelf zie ik dat niet zo. Maar die ontkenning is volgens de deskundigen nou precies het probleem.
Al die arme Friese kinderen, net als ik!
Reageren? Graag! Email naar j.vannoord@omroepzilt.nl
