Uitgesproken: Steunpunt
Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Dat lijkt het motto van ons kabinet-Schoof.
Bewindslieden horen elke dag wat er door alle regeltjes niet kan. Daarom bekijken zij de regeltjes nog eens goed. Ik zeg: de wil is de weg.
Waarom moet het tien jaren duren – praten, regels, eindeloze procedures – voordat er een huis gebouwd kan worden?
Waarom moet het tien jaar duren – praten, regels, eindeloze procedures – voordat je iemand die hier niet mag blijven eruit kunt zetten?
‘Tussen droom en daad staan wetten in de weg’, dichtte Willem Elschot al.
Het mag niet en het kan niet. Nederland hangt van praktische bezwaren aan elkaar.
Moest ik aan denken toen ik Marga Waanders vandeweek hoorde bij ‘Even Bildts’, heerlijk Zilte radio. De burgemeester kwam uitleggen waarom een mobiel servicepunt van het stadhuis niet mag en daarom dus niet kan.
Voor veel buitenlui en andere burgers in de afgelegen randgebieden van Waadhoeke ligt ons stadhuis in Verweggistan.
Zelf woon ik aan de rand van Ouwe Syl en ik heb geen flauw idee hoe ons verre stadhuis eruit ziet. Vijfendertig kilometer verderop! Ben er nog nooit geweest. Heb ook geen aanvechtingen om er eens gezellig naartoe te gaan.
Gelukkig komt het stadhuis naar ons toe, eerdaags.
Er komt een servicebalie in het oude gemeentehuis van Sint-Anne.
Uit de tijd dat ik nog vrijwillig lid was van het Stembureau in Oudebildtzijl – daar ben ik mee gestopt wegens gezeur met belastingdienst om mijn ‘verzwegen’ vrijwilligersvergoeding, die ik nota bene naar giro555 had doorgeschoven – weet ik dat vooral senioren in de buitengebieden ons stadhuis veel te ver weg vinden.
Mensen kwamen stemmen met een al jaren verlopen paspoort! Dat ik vroeg: waarom haalt u geen nieuw paspoort? ‘Heeft u enig idee wat dat betekent?’ vroegen zij mij dan. Daarna kreeg ik het complete reisverslag: eerst met de rollator in de bus zien te komen naar Leeuwarden, daar wachten en dan overstappen op de bus naar Franeker.
Daar kom je dan precies aan tegen twaalven en dan gaan die ambtenaren net allemaal lunchen. Dan na tweeën weer de hele reis terug. En weet u wat zo’n paspoort tegenwoordig kost?’
Dat nieuwe servicepunt in Sint-Anne is dus al een hele verbetering, hoera!
Mijn kersverse radiocollega Gerard Hoekstra wilde van onze burgemeester wel eens weten waarom er geen servicebusje kan gaan rijden: met nieuwe paspoorten, rijbewijzen en id-kaarten, volgas de buitengebieden in! Want voor veel ouderen is ook Sint-Anne nog niet echt om de hoek.
Nee, dat kon niet, zei de burgemeester. Strenge veiligheidsregels!
Dan zeg ik dus premier Schoof na: regels zijn er om ons te dienen, niet omgekeerd. Neem desnoods de wijkagent mee. Zien we die ook nog eens!
Reageren? Graag! Email naar j.vannoord@omroepzilt.nl
