Te hopen valt dat de beheerders van het oude planetarium in Franeker wat voorzichtiger zullen omspringen met ons nieuwste werelderfgoed dan al die roekeloze types door wie de Waddenzee deze erfgoed-status nu juist weer dreigt te verliezen.
Foute boel op die Waddenzee. Gasboringen, zoutmijnen, oliewinning. Voortdurende oefenbombardementen door onze krijgsmacht, welja! Heb ik het nog niet over de dagelijks pestherrie in het natuurlijke stiltegebied door die F35 lawaaimonsters van de luchtmachtbasis Leeuwarden. Aldoor gedonderjaag in en boven het werelderfgoed, dat die status nu juist kreeg wegens z’n verpletterende natuur: uniek getijdengebied, vogelparadijs, kraamkamer voor zeehonden, wondermooie stilte.
In hun blauwe uniform menen ze werkelijk dat alles geoorloofd is. Dat zeggen ze, schrijven ze je ook: wij hoeven nergens vergunning voor, want wij verdedigen het land. Arrogante leugenaars, die met hun onverdraaglijke herrie elke dag het algemeen welbevinden verpesten in grote delen van Friesland.
Hoog tijd dat Unesco, de VN-organisatie die werelderfgoed beschermt vanuit z’n hoofdkwartier in Parijs, ook deze permanente aanslagen op de Waddennatuur in z’n kritische heroverwegingen betrekt. Want het kan zo echt niet langer, de provincie en die inschikkelijke Waddenvereniging laten aldoor over zich lopen.
Mensen kunnen elkaar in hun eigen huis niet meer verstaan door het oorverwoestende kabaal van die overscherende gevechtsvliegtuigen, op scholen wordt het onderwijs van ellende maar weer opgeschort als die overvliegende herriemachines voor de zoveelste keer de lessen verstoren. Op het Bildt moeten thuiswerkers hun telefoongesprekken abrupt beeindigen, want zoveel geraas maakt elke fatsoenlijke conversatie onmogelijk.
Stilte. Iedereen is er naar op zoek en toch worden mensen er onrustig van.
Het aardige van dat Eise Eisinga Planetarium is nu juist dat je er doorgaans in alle rust kunt rondkijken. Geen hordes toeristen. Geen drukte, maar kalmte. Geen herrie, maar stilte.
Maar stilte mag niet. Alleen geld geldt. Stilstaan is achteruitgaan, beweren toerisme-ambtenaren, die uiteraard wel iets omhanden moeten hebben al was het maar om hun mooie salaris waar te maken. Anders hadden we ze niet in dienst hoeven nemen.
Of het nou gaat over zo’n lawaaiige Lelylijn, over nachtelijk tumult met sterrenkijkers bij de Zwarte Haan, zo’n rumoerig havenplan als Holwerd aan Zee, nog steeds hebben die kortzichtige ontwikkelaars van Fryslân niet door wat hun Friesland nou werkelijk zo interessant maakt voor toeristen.
Geen drukte, geen hupsakee. Een plek waar je nog tot rust kunt komen, tot inkeer, tot jezelf. Hoef je niets meer aan te doen! Een unieke attractie van wereldklasse.
Reageren? Graag! Mail naar j.vannoord@omroepzilt.nl