Mijn bloed begint acuut te gisten zodra ze in Den Haag weer gaan praten over die toeslagenaffaire. Het weerzinwekkende dieptepunt van jarenlang racistisch fraudebeleid door onze overheid. Machteloze woede.
Hoe durven verantwoordelijke politici hun opdrachtgevers nog onder ogen te komen, zoals onze fijngristelijke staatssecretaris Van Rij met z’n moralistische gejammer? Zijn collega Aukje de Vries, die moest zich evengoed kapot schamen!
Het ergste is dat het allemaal straffeloos gebeurt – nog elke dag. Weer een enquêtecommissie.
Mogen vertrapte burgers komen vertellen wat wij allang wisten: dat onze hele overheid door-en-door verrot is. Zo racistisch als maar kan!
Komt doordat de overheid, op alle niveaus, de volgorde kwijt is. Doordat beleidsmakers, autoriteiten en vooral ambtenaren er door de jaren heen van overtuigd zijn geraakt dat de burger hun speelbal is, in plaats van hun hoofdsponsor en opdrachtgever. Die lui denken echt dat de burgers er zijn om hen te dienen, in elk geval niet omgekeerd!
Precies daar ging het van meet af aan fout: de overheid eist dat wij doen wat zij wil, terwijl de overheid er nu juist is, door ons in het leven geroepen, om te doen wat wij willen! Den Haag: dat is Nederland compleet op z’n kop.
Mijn beste vriend kreeg er mee te maken. Zo kreeg ook ik er enige kijk op. Met z’n bruine neus keerde mijn sportvriend terug op Schiphol van een reisje. Controle, dat is daar routine voor mensen met een kleurtje.
Douanier kon niks vinden, maar dat beviel kennelijk niet. ‘Dat kettinkje, om uw nek?’ werd het toen. ‘Had ik om al bij vertrek!’ ‘Dan had u dat bij vertrek moeten aangeven’, zo beweerde de douanier, die mijn vriend prompt 250 euro boete oplegde. Om uit je vel te springen.
Meteen bezwaar aangetekend. Geen reactie. Sportvrienden hielden op de club spontaan een inzameling. Zij betaalden de boete, zoals zij aan de Douane schreven: ‘Uit plaatsvervangende schaamte over uw optreden.’
Weer geen reactie. Wel een brief van de Officier van Justitie die er nog eens 250 euro boete bovenop gooide. Dat je denkt: het kan niet waar zijn!
Bezwaar ingediend bij het Parket. Weer geen reactie. Dan maar naar de Nationale Ombudsman, en ook naar het Tweede Kamerlid Renske Leijten, van de SP. Dit leidde uiteindelijk tot excuses van de toenmalige staatssecretaris. Maar om dan ook de boete terug te krijgen moest mijn vriend wel opnieuw in de pen klimmen.
Of ik ga stemmen? Ik twijfel. Omtzigt vind ik veel te omzichtig met die racistische prutsers. Die verdienen wat ieder ander na dergelijke misdragingen zou krijgen: oneervol ontslag.
Geloof mij nou: er is maar een oplossing. Flink de bezem door die hele overheid. En als je de trap gaat vegen, dan begin je boven!
Reageren? Graag! Email naar j.vannoord@omroepzilt.nl