Nederland is vol. Ook Fryslan. Te vol. Daardoor lopen we vast.
Plaats genoeg voor iedereen, zeiden we vroeger. De deur stond hier altijd open, tenminste op een kier.
Ons elektra-netwerk is nu goeddeels overspannen, we mogen nog maar kort douchen, ouderen krijgen nauwelijks zorg, rustgebieden zijn door de drukte niet meer rustig, de psychiatrie kan alle jongelui met problemen niet meer aan, de helft van de bevolking heeft geen huisarts en wie er wel een heeft, kan daar misschien over twee weken terecht, als alles mee zit.
Onze systemen en voorzieningen kunnen de immense bevolkingsdruk op dat kleine stukje Nederland niet meer aan. Mensen komen daardoor in de stress.
Defensie wil nu ook nog extra oefenruimte. Daarvoor moeten mensen in Friesland hun huizen uit, of ze zullen tot gekwordens toe in lawaai moeten leven. Ook natuurgebieden in Friesland staan onder grote druk.
Unesco heeft inmiddels het proces in gang gezet om de Waddenzee z’n werelderfgoedstatus af te nemen, omdat bestuurlijke toezichthouders ernstig tekort schieten in het beschermen van dit kwetsbare natuurgebied.
Waddeneilanden, waar je vroeger nog stilte kon vinden, worden in toenemende mate terrein voor gaswinning of militair oefengebied, waardoor de rust vrijwel volledig wordt teniet gedaan. Vogels vliegen om, zeehonden verdwijnen. Onze leefbaarheid staat op het spel.
De luchtmacht wil nog veel meer oefenvluchten, met nieuwe lawaaimonsters als de F35, maar ook met helikopters en met drones die bommen loslaten in de duinen. Nu al is de herrie, rond de basis maar ook op de aanvliegroutes, maar nauwelijks te verdragen.
Gevolgen zie je alom. Mensen vliegen elkaar om het minste in de haren. Op scholen moeten de lessen telkens worden onderbroken omdat de onderwijzer niet meer te verstaan is, door alle straaljagerkabaal. Jonge kinderen, die ‘s avonds tijdig op bed moeten om de volgende dag weer fit naar school te kunnen, worden geregeld uit hun slaap gehaald door avondlijke luchtmachtoefeningen.
Dat constante vliegtuiggeraas, de hele dag. Op een kwaad moment knapt er iets, doordat er geen stille inkeermomenten meer zijn. Alleen nog een beetje rust tussen het lawaai door, enkel nog als het Defensie toevallig uitkomt. Zijn wij goed bezig?
Poetin, tegenwoordig het mantra bij Defensie. Die wil niet omsingeld worden door de Navo, is dat nou zo gek? Gaza wordt er zelfs bij gehaald en tenslotte weet niemand meer hoe het zo gekomen was. Zo vrij en blij zijn wij. Alleen kunnen we anderen door alle bijkomende herrie niet meer verstaan, laat staan begrijpen.
Reageren? Graag! Email naar j.vannoord@omroepzilt.nl