Uitgesproken: Kiespijn
Of we eerdaags een nieuw Europees parlement komen kiezen, op de hoek. Terwijl niemand weet wat of wie er te kiezen valt. In het Journaal zie ik een enorme vergaderzaal, wel honderden mensen, dat je denkt: hoe moeten die ooit tot een besluit komen?
Komen ze ook meestal niet. Als het over Europa gaat, denk ik aan Waadhoeke. Zit dat nou in de harten van de mensen?
Dit ver-van-m’n-bed circus kost ons jaarlijks ruim 2,5 miljard. Europese verkiezingen. Grijpen we nou niet boven onze macht?
Ons overzichtelijke Elfstedenstadje Franeker, daar zou je voor kunnen kiezen. Of je bent voor Sint-Anne, mogelijk voor Sexbierum. Of voor Berlikum, allicht ben je voor Ouwe Syl, voor ons Auke zegmaar. Misschien kom je op voor Vrouwbuurt. Zwarte Haan of Dronrijp. Menaam desnoods. Maar Waadhoeke? Waar ligt dat?
Europarlement? Europese Commissie, Europees Hof, Europese Unie of Europese Raad?
Europese Autoriteit, dat wel natuurlijk. Alleen Timmerfrans met z’n dikke drie ton Europees wachtgeld, is onze stem waard, adviseert de groenlinkse regenboogkrant. Zuster Ursula, president van Europa, welja! ‘Wij hebben met elkaar afgesproken…’
Met mij is nog nooit iets afgesproken! Overal andere regels, elk land een verschillende maximum snelheid, iedereen afwijkend Europees. Zo neemt ook Waadhoeke ons alle bestuur uit handen.
De eerste afgevaardigde, lijsttrekker, beleidsmaker of fractieleider van Waadhoeke, of van Europa, moet ik in mijn straat nog zien. De fractielijders, zeiden ze ooit al, die lijden maar een fractie van wat wij lijden!
Waadhoeke hoor je alleen over geld. Nu en dan gooien ze lijdend volk vanuit de hoogte een paar gratis spaarlampen toe. Of een regenboogvlag. Wel zelf komen afhalen. Verder verdelen die verre heersers de subsidies.
Gezamenlijke inkoop van lantaarnpalen! Doe je ook niet elke dag en doorgaans doen ze het niet. Dat soort dingen. Een sponsorkantoor voor rare hobby’s, beetje crowd-funding werkt sneller. Wat is nou Waadhoeke? Nou dat dus, dat drie keer. Europa in het klein.
Van mijn huis naar die administratieve bedrijfsruimte is het meer dan 40 kilometer. Ik weet van ouderen die het vertikken om een nieuw paspoort aan te vragen, al is hun reisdocument meer dan tien jaar verlopen. ‘Ja, ik ga me daar een wereldreis maken met m’n rollator! Eerst met de bus naar Leeuwarden en daar dan wachten op de aansluitende bus naar Franeker, die net weg is. Nergens kun je zitten, want het bankje is weggehaald omdat er altijd zwervers rondhangen.
Als je dan ten leste op dat Waadhoeke-kantoor arriveert, beginnen ze daar net met hun lunchpauze van twee uur. Met een beetje geluk ben je voor donker thuis. Zo’n excursie moet je dan twee keer maken: allemaal voor ‘n nieuw paspoort en dat kost ook nog een vermogen. En waar moet je heen?
Wie daar in dat kantoor zitten, aan belangrijke Waadhoekraten en Europapa’s? Onze zelfbenoemde vertegenwoordigers zijn er maar druk mee.
Geen gemier: Europa, ook hier. Samen voor ons zelf. Kleine mensen, denk groot. Niet lullen, maar vullen. Kom vooral stemmen. Maakt niet uit op wie. Wij zijn er voor de burger.
Ik schiet spontaan in de lach als ik al die onbekende Eurosnuitjes bekijk op de verkiezingsborden, hier om de hoek. Bestaan die lui echt?
Dan geloven ze vast in hun eigen sprookjes.
Reageren? Email naar j.vannoord@omroepzilt.nl
