Al sedert jaar en dag pleit ik voor verplichte begeleiding van elke vluchteling in Nederland.
Een verantwoordelijke mentor voor iedereen die hier arriveert uit een andere cultuur. Om vluchtelingen meteen bij binnenkomst duidelijk te maken dat iedereen in Nederland niet alleen burgerrechten heeft, maar ook burgerplichten. Omdat wij hier samen leven, niet met de ruggen naar elkaar. Geen zin an? Jammer dan: wegwezen!
Een verplichte coach, die uitlegt wat onze regels zijn. Onze normen, onze waarden. Een mentor die glashelder vertelt dat iedereen zich hier aan onze Nederlandse regels moet houden. Het is hier geen Syrie, ook geen Eritrea. Wie naar NL komt moet zich hier aanpassen. Aan ons. Niet omgekeerd. Dat is de voorwaarde en dat moet elke nieuwkomer vooraf goed weten!
Dus niet: hier is een huis, gratis meubels, hier heb je daggeld en een fiets en zoek het verder maar uit! Botsende culturen, te vaak gruwelijke ongelukken. Een dramatisch vluchtverhaal is geen excuus voor misdragingen.
Ik zeg: COA en Vluchtelingenwerk falen, met hun mooie praatjes. Met hun eeuwige begrip, hun pappen en nathouden, gaat het aan de lopende band fout.
Nu weer dat drama in Joure. Syrisch meisje, mooi kind van 18, vluchtte op haar achtste met haar streng-islamitische ouders naar Nederland, ging hier naar school, kreeg natuurlijk vriendjes zoals we dat hier normaal vinden, maar vader en broers hadden, volgens de thuis-traditie, uithuwelijking voor ogen. Dus voelde pa zich in zijn familie-eer aangetast, vermoordde zijn losbandige dochter en vluchtte….terug richting Syrie. Zijn wij even goed bezig!
Om de haverklap zo’n tragedie. Deskundologen komen in de krant met veel begrip uitleggen hoe het telkens zo kon komen, of het nou eerwraak was of eermoord. Ze doen hun plas en alles blijft zoals het was. Hoe fout!
Ik moet telkens denken aan Karima, het Marokkaanse schoolmeisje dat in 1985 door haar vader uit Amersfoort naar Marokko werd ontvoerd om daar te worden uitgehuwelijkt. Op de
Middellandse Zee sprong ze van de veerboot, werd op het nippertje gered. Maar eenmaal terug op haar school in Amersfoort werd Karima opnieuw ontvoerd door haar vader. Als verslaggever ging ik er op af. De familie-eer, pa bedreigde ook mij nog met een geweer!
Of ze nu komen uit Eritrea, uit Libie, uit Soedan, Somalie, Irak of uit Syrie: echte vluchtelingen zijn altijd welkom in Nederland. Maar vooraf goed weten: hier gelden onze regels! Niet die van Allah of van welke andere, ons vreemde dictatuur dan ook. Dus gaan we hier vanuit het AZC niet met messen op zak naar het dorpsfeest, we gaan niet stelen als alles in de supermarkt voor het pakken ligt en we respecteren ieder ander, vooral de Nederlanders die zo goed zijn om de zorg voor vluchtelingen met elkaar te betalen, ook al hebben zij niets met de Koran.
Die basisprincipes moeten vluchtelingen meteen bij aankomst worden bijgebracht. Daarom blijf ik hameren: voor elke ontheemde een verantwoordelijke coach, een verplichte mentor. Die zal hen uitleggen, gaandeweg ook corrigeren: zo doen wij dat Nederland. Welkom! Maar dit zijn onze huisregels!
Reageren? Graag! Email naar j.vannoord@omroepzilt.nl