Wat bezielt onze Bildtse buren? Op één dag meer dan zevenhonderd onschuldige burgerdoden in Gaza en hiernaast steken ze de vlag uit!
De onophoudelijke geweldsorgie wordt gaandeweg zelfs de hoofdsponsor van alle ellende te gortig. Inmiddels 16.000 doden. Meer dan 6000 kinderen.
In ons Ouwe Syl strooien buren op de Van Albadaweg zout in de oorlogswonden, met hun vlag. Wappert boven ‘t Bildt: symbool van een onderdrukker, een agressor die zich al jaren voordoet als slachtoffer.
Onverdraaglijke vertoning, zo’n vlag. Hangt er wat verloren bij. Maar toch. Wat willen deze buurtgenoten mij zeggen, met hun vlagvertoon? Zouden zij zelf kinderen hebben, kleinkinderen misschien?
Thuis heb ik nog zo’n vooroorlogse schoolkaart van het Heilige Land. ‘Palestina’ staat er groot op. De bezetter wilde ons toch laten geloven dat Palestina niet bestond?
Een Palestijnse vlag heb ik ook, meegekregen uit de jaren dat ik er woonde, als correspondent van de krant: de nationale vlag van de verdreven slachtoffers van de slachtoffers van de holocaust. De vlag van ontheemden in het kwadraat, van de vluchtelingen uit het vluchtelingenkamp. De vlag van een al jaren gegijzeld volk, van wie de tot extremisme gedreven leiding uit machteloze woede tenslotte volledig door het lint ging en, in een onbewaakt ogenblik, barbaars terug sloeg en zelf ook gijzelaars maakte, onder hun gijzelhouders.
Onrecht is geen feest. Op onrecht kun je geen vrede bouwen. Om de lieve vrede moeten alle partijen inschikken.
Al die duizenden burgerdoden, de vele tienduizenden oorlogsgewonden, elk een grove schending van het internationaal recht. Door een bedreigd volk dat nergens thuis was en daarom een stuk land in bezit nam, van anderen.
Palestijnen, uit hun huizen gegooid, al decennia gegijzeld, hun rechten vertrapt. Beschoten en gebombardeerd. Ook met wapentuig uit Woensdrecht.
Feit: Israël lapt al jaren VN-resoluties en internationale verdragen aan z’n militaire laars, wil liefst alle opstandige vluchtelingen uit de vluchtelingenkampen ausradieren, als kakkerlakken. Die getergde vluchtelingen verzetten zich, het internationaal recht aan hun kant.
Bij zulke moorddadige vergeldingsbombardementen op gewone burgers, merendeels kinderen godbetert, bekruipt je een gevoel van woede. Van machteloosheid en verdriet. Maar op ‘t Bildt krijgen de Palestijnen nog een trap na.
Ons past schaamte. Hier past geen vlag.
Reageren? Graag! Email naar j.vannoord@omroepzilt.nl