Het blijft modderen met onze belastingdienst. Terwijl wij burgers deze dienst (het woord zegt het al) in het leven riepen om ons van dienst te zijn, dus niet omgekeerd. Dat geldt voor de hele overheid: als die zich dat nou weer eens zou realiseren…
Ook op gemeentelijk niveau is onze overheid de weg kwijt. Hoe de burger daar wordt toegesproken! U moet dit en u moet dat. Terwijl wij burgers de eigenaren zijn van dat hele stadhuis.
Dat die ambtenaren met hun praatjes daar mogen werken, kan alleen doordat wij die hele inrichting betalen, hun salarissen erbij. Intussen gedragen zij zich alsof de burgerij bij hen in dienst is.
Zo blijven ook belastingambtenaren zelf hun slachtoffers kiezen. Die moeten dan maar aantonen dat zij werden bestolen, zegmaar bedrogen.
Voorbeelden te over. Neem nou dat van oorsprong Friese gezin in Ontario, Canada: op 14 december vorig jaar stuurden zij drie kerstkaarten aan familieleden in Harlingen.
Drie enveloppen: in elk daarvan een opwekkende kerstkaart met een esdoornblad zodat de Harlingers dit symbool van Canada thuis in hun Friese kerstbomen konden hangen.
Kerstkaarten, uiterst verdacht natuurlijk! Dus controleerden de douaniers van ons noordelijke belastingkantoor de Canadese kerstpost.
Aan de geadresseerden werden zogenaamde inklaringskosten opgelegd, dat stond althans in de brief die de familie op drie adressen in Harlingen ontving van PostNL, de altijd loyale loopjongen van onze inhalige belastingklerken.
Eerst betalen: ruim 6 euro per kerstkaart. Zodra de buit binnen was, zou de post worden bezorgd. Dat gebeurde op 6 januari, vrolijk Kerstfeest!
Maar dan: leer mij de koppige Harlingers kennen. Boze brieven naar die oplichtersbende: of ze nou helemaal gek geworden waren bij PostNL en hun maffiamaatjes van de Douane.
Op hun eigen website meldt Post.nl dat er geen invoerrechten verschuldigd zijn als de waarde van de overzeese postzending onder de 45 euro blijft. Een kerstkaart!
Let op: het wordt nog gekker. Of die opstandige familie in Harlingen maar even wilde aantonen – met schriftelijke bewijzen, uiteraard – dat de afzender van de kerstkaarten werkelijk familie van hen is, daar in Canada!
En of ze ook de aankoopbon van de kerstkaarten maar wilden overleggen, zodat onze wakkere douane zelf kon vaststellen dat die wenskaarten per stuk niet meer dan 45 euro hadden gekost! De Harlingers leverden alle bewijsstukken.
Die werden warempel geaccepteerd. Daarom krijgen zij nu alleen de btw terug, zo meldde PostNL hen per email: 72 eurocent over twee kerstkaarten en 2,29 euro over een derde kerstkaart, die ietsje hoger was aangeslagen, omdat de Canadezen er ook een paar familiefoto’s bij hadden gedaan.
“Toen wij die douane-aanslag kregen, wegens invoerrechten, dachten wij eerst nog dat er oplichters in het spel waren”, zei een van de Harlingse familieleden mij: “En wat dacht je wat: nu weten we dat wel zeker!”
Reageren? Graag! Email naar j.vannoord@omroepzilt.nl