Linda aan de telefoon. De jaarlijkse collecte van het KWF was een denderend succes, vertelde ze mij enthousiast. Linda is woordvoerder van het KWF. Ze was nog lang niet geboren toen dit fonds in 1949 werd opgericht: een geschenk van het volk aan koningin Wilhelmina.
Zeventienduizend mensen waren er afgelopen week voor op de been, ook in Friesland gingen zij met hun collectebussen alle huisdeuren langs.
‘We moeten het hebben van de steun van het volk’, zei Linda. De schat. Al sinds 1949. Nu precies 75 jaar!
Dat je je afvraagt: bij alle miljarden die dezer dagen van ons belastinggeld bijvoorbeeld naar Oekraine stromen, wat natuurlijk evenzeer in ons eigen belang is, zullen er toch ook nog wel wat miljarden zijn voor onderzoek naar de oplossing van kanker, de ziekte die inmiddels een op elke twee Nederlanders treft?
De helft van onze bevolking krijgt kanker! De andere helft lijdt mee, omdat het familie, een geliefde, een buur of een vriend treft.
Wat heb je aan vrijheid en democratie wanneer je er nooit van kunt genieten doordat je voortijdig het loodje legt, met zo’n akelige ziekte?
Die vraag stelde ik tijdje terug al eens aan Mark Rutte, toen Maarten van der Weijden zijn Friese Elfstedenmarathon zwom voor de kankerbestrijding: is het probleem intussen niet van een zodanige ernst en omvang dat dit het niveau van de collectebus overstijgt? Is het niet wat treurig dat onderzoekers moeten wachten op de opbrengst van op zichzelf schitterende sponsoracties als zo’n Elfstedenmarathon?
Uit de recente coronacrisis herinner ik mij van alles: massale sterfte, massale impact, ook massale aanpak. Maar ik herinner mij geen collectanten op winderige straathoeken, of aan de deur.
‘Er zijn intussen wel hele grote stappen gezet,’ zei Linda mij.
De mededeling ‘Je hebt kanker’ is allang niet meer het doodvonnis dat het jarenlang was. Veel kankersoorten zijn goed te bedwingen, al blijft kanker een ingewikkelde ziekte die ook bij genezen patiënten elk moment opnieuw de kop kan opsteken. Omdat de ziekte in al z’n complexiteit nog steeds niet onder controle is, nog niet afdoende doorgrond.
We moeten inzetten op gezonde voeding. Vooral naar een rookvrije generatie, dat is duidelijk. Lang niet alle kanker is pech: een derde is leefstijl!
Vijfenzeventig jaar KWF.
‘Ons ultieme doel is dat we niet meer nodig zijn’, zei Linda mij.
Rutte kwam in zijn reactie op mijn vragen niet verder dan op te merken dat er jaarlijks vele miljoenen aan overheidsgeld naar kankeronderzoek gaan.
Zelf ben ik er geen voorstander van om voor elk wissewasje onze staatskas aan te spreken. Maar voor zo’n cruciale zaak, een ziekte die iedereen raakt… een kwestie van er op, of er letterlijk onder.
Het KWF lobbyt er vrijwel dagelijks voor, in het parlement. Het zal zo zijn dat de overheid best veel doet.
Blijkbaar nog lang niet genoeg.
Reageren? Graag! Email naar j.vannoord@omroepzilt.nl