
Thuis lezen wij de Leeuwarder, elke dag. Wispelturige huisvriend, mopperen we graag op.
Groenlinkse actiekrant, oeverloos klimaatgeneuzel, lijfblad van de Friese regenboogbeweging, verder weinig nieuws. Zouden ze wat hebben geleerd van het linkse verkiezingsdebacle? Timmerfrans werd door onze Leeuwarder de hemel in geprezen. Maar Friezen, zo bleek, moeten niks van die bolle Limburger hebben. Wat zijn de rode duiven zuur!
Van dezelfde drukpers valt hier elke week de Franeker op de mat, roeptoeter van stadskantoor Waadhoeke. His Masters Voice. Mag je een gegeven meeloper in de tandeloze bek kijken?
Wegwerpcourantje wordt hier deftig afgeleverd: per auto. ‘Dankjewel hoor, lieve schat!’ riep ik van de week, toen de bezorgster haar propagandablaadje weer kwam brengen. Tenslotte kan die zus er ook niks aan doen dat er nooit wat lezenswaardigs in staat.
Ze reageerde aangebrand. ‘Meneer, dat hoeft nou ook weer niet, he! Een beetje professioneel afstand!’
Even los van het feit dat de bezorgster op mijn erf stond, bij mijn brievenbus, en ik haar op hoorafstand enkel een vriendelijke dankwoord toevoegde – slaan we nou niet een beetje door?
Mijn buurvrouw, bij wie ik meteen op de koffie ging om van de klap te bekomen, prees onze krantenbezorgster als een mondige, ja zelfs moedige dame. ‘Je hoeft je toch ook niet alles te laten welgevallen!’ Heb ik dan iets onbetamelijks gezegd?
‘De toevoeging lieve schat is over de schreef!’ vond buuf. Kan zijn dat de Leeuwarder vat op buurvrouw heeft gekregen.
Twee verslaggeefsters publiceerden er laatst een complete cursus Blijf van me Wijf, voor alle onbenaderbare mina’s met mannenhaat. Hele pagina’s ook over relnichten die zich in vrouwenkleren hijsen, omwille van hun inclusie.
‘Mag je nog blij zijn dat de Franeker je niet heeft gerapporteerd bij het discriminatiemeldpunt!’ beschoot mij een andere buurtgenoot, die zijn thermometer doorgaans diep in de bilnaad van de Friese mienskip heeft.
‘Aandacht voor kinderen is al evenzeer uit den boze. Geen hand meer om schouders, geen goedbedoelde aai over de bol, niks speels aantikken of erger nog: op schoot nemen. Zelfs even aanspreken kan niet meer, buurman! De wereld is veranderd.’
Moet je weten dat ik hier elk jaar doorga voor Goedheiligman, in ons Bildtse straatje. Laat de Leeuwarder het maar niet horen. Straks spelen ze me nog hun zwarte piet toe.
Reageren? Graag! Email naar j.vannoord@omroepzilt.nl