Uitgesproken: Bloemetjesgordijn
Uit elke luidspreker in het wondermooie Thailand wordt elke ochtend om acht uur het volkslied ten gehore gebracht. Jarenlang woonde en werkte ik er als Azië-correspondent van de krant en ik zag hoe in stadsparken joggers en wandelaars dan even stil houden.
Op alle scholen komen de leerlingen er in hun uniformen even plechtig voor overeind. Na een tijdje kon ook ik het ‘Preng Chat Thai’ uit m’n hoofd meezingen.
Werd ik daarmee nou een Thai?
Thaise mensen zagen mij in al die jaren nooit aan voor een Thai en zo zie ik er natuurlijk ook niet uit.
Ons in Ethiopië geboren Friese Tweede Kamerlid Habtamu de Hoop kan het volkslied van zijn Friese Heitelân voluit zingen, maar een Fries wordt hij zelf nooit. Mag hij op tv wel bij de slimste mensen gaan zitten, maar zo slim is-ie nog niet.
Links Nederland, door eigen toedoen ook in Friesland hopeloos weggezakt, kan tv goeroe Johan Derksen niet uitstaan, al had die volkomen gelijk: Habtamu is geen Fries en zal dat ook niet worden! Mag ie zingen zoveel ie wil, het bestaat simpelweg niet.
Hoogste tijd om de waarheid onder ogen te zien.
Ook ik kwam in Friesland wonen, bij ons hangt de Friese vlag uit en in mijn Bildtse straatje voel ik me aardig geadopteerd. Maar zoals ik in Thailand geen Thai werd, zo word ik in Friesland ook nooit een Fries.
Ik zeg: blijf vooral jezelf!
Ik voel me vriend van Friesland en van de Friezen. Van Thaise mensen houd ik ook heel erg. Thailand houdt kennelijk ook wel van mij, want toen ik naar mijn volgende post vertrok, kwam er een minister uit het Thaise kabinet om mij tot ‘Friend of Thailand’ te ridderen. Lief toch?
Weet je wat ik wel zou willen zijn? Een bloemetjesgordijn!
Reageren? Graag! Email naar j.vannoord@omroepzilt.nl
