
Zeegras op het Wad. Foto: Corne Sparidaens
In de Waddenzee breiden de zeegrasvelden zich steeds verder uit. Het grootste herstelde zeegrasveld ter wereld, bij Griend, is dit jaar met 400 hectare gegroeid en beslaat nu 1668 hectare. Onderzoekers zien veel kans voor grootschalig herstel in de toekomst.
Zeegras was bijna een eeuw lang nagenoeg verdwenen uit de Waddenzee, maar heeft nu een comeback gemaakt door een onderzoeksproject van Natuurmonumenten, de universiteiten van Groningen en Nijmegen en een zeegraskwekerij uit Lauwersoog.
Op de Grienderwaard, ten noordoosten van Griend, ontwikkelt zich een uitgestrekt veld van droogvallend groot zeegras. Dit komt mede doordat het opgespoten zand, waarmee het eiland op zijn plek wordt gehouden, gunstig is voor het gedijen van het zeegras.
Sinds 2018 is het gebied gegroeid van 30 hectare naar 276 hectare in 2021. Dit jaar kwam er ruim 400 hectare bij en is het veld 1668 hectare groot.
Nieuwe proefvelden
Ook bij Ameland zijn de zeegrasvelden verder versterkt en zien onderzoekers veel kans voor grootschalig natuurherstel. Daarnaast zijn er nieuwe proefvelden ingezaaid op de Ballastplaat bij Harlingen en de Waardgronden onder Terschelling. Ook daar lijkt zeegras met succes te groeien,.
Hoewel de resultaten hoopvol zijn, blijven er onzekerheden. “Pas na een aantal seizoenen weten we of het zeegras zich definitief vestigt”, zegt professor Laura Govers van de Rijksuniversiteit Groningen.
Isolatiemateriaal
De onderzoekers blijven de ontwikkelingen nauw volgen en verwachten in de zomer van 2025 meer duidelijkheid over de duurzaamheid van de nieuwe velden.
Zeegras biedt onderdak aan vissen en slakken, vangt daarnaast CO2 op en draagt bij aan een betere waterkwaliteit. In vroeger tijden werd het geoogst en verwerkt als isolatiemateriaal en matrasvulling.