Bijzondere schildpad gevonden op Terschelling: “Deze heb ik nog nooit eerder gezien”
Foto: Joeri Lamers
De dode dikkopschildpad die gisteravond werd ontdekt op het strand van Terschelling was een bijzondere vondst. Het beestje zwemt van nature namelijk niet in de Noordzee.
Een vaste Terschellingganger zag de schildpad liggen toen hij zijn rondje maakte over het strand. Het dier was nog intact toen de wandelaar hem vond.
“Hij zag er nog harstikke mooi uit”, vertelt boswachter Joeri Lamers. Hij ontfermde zich over de schildpad. “Het is wel heel bijzonder dat hij juist hier gevonden wordt. Ik moet zeggen dat ik deze ook nog nooit eerder heb gezien.”
Uit de route
Dat Lamers zo’n soort nog nooit eerder tegenkwam is niet zo vreemd. Normaal zwemmen dikkopschildpadden niet zo noordelijk. “Ze vertrekken vanuit de Azoren en belanden via zeestromen waarschijnlijk in het Kanaal en van daaruit uiteindelijk ook in de Noordzee.”
Het is niet de eerste keer dit jaar dat er een dikkopschildpad werd gevonden op een Waddeneiland. In januari spoelden er ook twee aan op het strand van Texel.
Dat de dieren hun tocht door de Noordzee niet overleven, heeft alles te maken met de temperatuur van het water. “Ze komen normaal gesproken voor in iets warmere wateren”, zegt Lamers.
“Soms zijn ze ook wel in ietwat koeler water te vinden, maar de Noordzee is op dit moment nog wel heel erg koud. Dat is iets te veel van het goede voor die dieren.”
Lamers vindt het moeilijk te zeggen waarom er nu al voor de derde keer een dikkopschildpad aanspoelt. Klimaatverandering kan een rol spelen, maar ook stormen of sterke zeestromingen. “Het is nog een beetje gissen. Er wordt onderzoek naar gedaan en wat daar de uitkomsten van zijn, zal nog moeten blijken.”
Klein exemplaar
De schildpad die op Terschelling werd gevonden was een klein exemplaar. Hij was 35 centimeter groot, terwijl soortgenoten wel een meter lang kunnen zijn.
“Dit was nog een subadult, zoals ze dat noemen. Hij was nog niet helemaal volgroeid, maar ook niet meer piepjong.”
Het dier is inmiddels overgebracht naar de Universiteit Utrecht, waar hij verder wordt onderzocht.
