Waarom is regenwater zo belangrijk voor de Waddenkust?

Aan de Waddenkust hebben boeren en natuurbeheerders in deze droge tijden vrijwel hetzelfde probleem; ze zijn helemaal of voor een belangrijk deel afhankelijk van regenwater. En nu dat uitblijft, begint het wel wat te knijpen.

Dat regenwater hier zo belangrijk is voor zowel boeren als natuurbeheerders heeft deels te maken met de ligging van het gebied. En voor een ander deel met een bacterie; de bruinrot-bacterie.

Allereerst die buitendijkse natuur. Daar, in de kwelders en zomerpolders kan het zoete water uit de Friese boezem, op één uitzondering na, het gebied niet binnenkomen.

Boeren en natuurbeheerders aan de zeedijk staan te springen om een regenbui. Dat komt door de zeedijk. Die is bedoeld om zout water buiten te houden, maar dat werkt natuurlijk ook de andere kant op. Terwijl dat zoete water juist op dit moment zo nodig is.

Gemalen
De uitzonderingen daarop zijn de zeegemalen bij Roptazijl, Zwarte Haan en de Heining bij Marrum. Want als veel water valt, pompen ze dat zoete water naar buiten, de zee op.

Maar als het net als nu zo droog is, doen ze dat niet. Dat lost dus niets op en daarom is het gebied volledig afhankelijk van regenwater.

Aan de andere kant van de zeedijk is het ook droog, maar daar hebben landgebruikers één voordeel; daar zit nog wel zoet water in sloten en vaarten. Wetterskip Fryslân probeert hier, maar ook op andere plekken in de provincie met IJsselmeerwater de droogte te bestrijden.

Veel akkerbouwers aan de Waddenkust kunnen die weelde echter niet volledig gebruiken, want in dat water zit de bruinrotbacterie.

Beregenen
Als die bacterie op de pootaardappelen komt, zijn de rapen gaar. Door verplichte maatregelen moet het hele bedrijf op slot. Dat terwijl pootaardappelen ook nog eens de belangrijkste teelt van de streek is.

Een van de maatregelen is dat akkerbouwers maar heel beperkt hun land kunnen beregenen. Dus dat betekent dat ook deze groep boeren afhankelijk zijn van regenwater.