Juni is de maand van Pride en dat is nodig ook, zegt COC Friesland-voorzitter Sebastiaan Velda-Seerden. Want de acceptatie van LHBTI’ers gaat hard achteruit, zo merkt de Franeker.
Velda-Seerden groeide in de jaren ’90 op in Kollumerzwaag. “Een hele uitdaging. Je had twee smaken: homo en hetero. En ik viel onder de vlag homo”, vertelt de Franeker.
“Dan ben je eigenlijk the only gay in the village, dat is best moeilijk.” Maar het heeft hem wel strijdbaar gemaakt.
“Temeer omdat ik mezelf ben en het heel gek vind dat ik niet mezelf kan zijn. Omdat daar andere mensen daar last van schijnen te hebben.”
En dus uit Velda-Seerden zich gewoon zoals hij wil. Bijvoorbeeld ook als dragqueen Miss Sasha Sweetheart. “Dat is per ongeluk ontstaan”, lacht Velda-Seerden.
Bij een kinderspeelweek verscheen hij in drag in een toneelstuk. “Dat gaf me zoveel voldoening dat ik me daar in ben gaan verdiepen.”
Miss Sasha is regelmatig te zien bij dragbingo’s en andere Pride-evenementen. “Het is ook een beetje een aanvulling op wie ik ben. Normaal ben ik redelijk rustig, niet uitgesproken. En dan kan dat wel, dat vind ik heerlijk.”
Ondertussen is Velda-Seerden ook nog voorzitter van COC Friesland. Of tenminste, nog eventjes. Want na drie jaar zwaait hij binnenkort af.
“Ik heb het met heel veel plezier gedaan, maar met ook best wel wat bloed, zweet en tranen. Het waren best moeilijke jaren, we hebben een beetje op de schopstoel gezeten”, vertelt de Franeker.
“Ondertussen zijn we weer op de weg omhoog, maar voor mij persoonlijk zit er toch een beetje een zuur randje aan. Dat is niet goed om naar buiten te treden, dan is een fris gezicht beter.”
Dat nieuwe gezicht heeft nog genoeg te doen. Want de acceptatie is er de laatste jaren niet beter op geworden, merkt Velda-Seerden.
“Begin jaren 2000 was Nederland echt wel redelijk coulant. Iedereen was een beetje ally, iedereen deed mee. De laatste vijf, tien jaar merk ik toch wel een beetje een teruggang. Het wordt lastiger om jezelf duidelijk te maken naar de gemeenschap.”
“Er wordt heel vaak gezegd: ‘je kan wel een beetje normaal doen, je moet niet teveel lawaai maken’,” zo merkt de COC’er. “‘We accepteren je wel, maar je moet wel gewoon rustig in je hoekje blijven zitten’.”
En dus maakt Velda-Seerden zich ook zorgen voor de toekomst. “Voor mij persoonlijk niet, ik ben wie ik ben en dat is wat het is.”
“Maar ik maak me wel zorgen over een nieuwe generatie LHBTI-jongeren. Mensen die wat minder stevig in hun schoenen staan. Die nog niet helemaal zeker zijn van wie ze zijn, of het kunnen uitdragen.”
“Als de politiek zegt, ‘het is niet helemaal oké en je mag er gewoon lekker tegen ageren’. Dan gaan mensen dat ook sneller doen”, zo merkt de Franeker. “Begin jaren 2000 was het eigenlijk gewoon oké. En leefde iedereen naast elkaar, was het prima hoe je was en wie je bent.”
Zijn hoop is dan eigenlijk ook simpel: “Dat het weer wordt zoals het was.”