Toekomst festival Eilân bijna ondenkbaar na vernietiging vergunningen

De rechtbank heeft op vrijdag 13 oktober uitspraak gedaan in de meerdere zaken rondom het festival Eilân. Chasing the Hihat had voor het festival vergunningen en ontheffingen aangevraagd. De rechtbank oordeelde dat de weigering van de evenementenvergunning onterecht was, maar vernietigde de aangevraagde natuurvergunning en de ontheffing voor het stiltegebied.

Volgens de rechtbank was de verstrekte natuurvergunning door de provincie Fryslân onvoldoende gemotiveerd met betrekking tot de stikstofdepositie op de Natura 2000-gebieden. De provincie had gesteld dat de stikstofuitstoot van het festival geen significante negatieve gevolgen zou hebben, maar de rechter was het daar niet mee eens en vernietigde de vergunning.

Dit gold ook voor de ontheffing voor het stiltegebied. De FUMO, die namens Gedeputeerde Staten de ontheffing verleent, slaagde er niet in om overtuigend aan te tonen waarom geluidhinder in het stiltegebied acceptabel zou zijn. De motivering was ontoereikend en het betoog over geluidscriteria hield geen stand.

De Buren van Hee en de Groep van 12 benadrukken dat de vergunningsprocedures voor het festival Eilân veel tijd en inspanning hebben gekost, wat heeft geleid tot onzekerheid bij alle betrokken partijen. Dit heeft de gemeente Terschelling volgens de bezwaarmakers naar schatting al sinds 2019 een bedrag van meer dan €242.000,- gekost.

De bezwaarmakers, de Buren van Hee en de Groep van 12, pleiten voor een duidelijk en verantwoord evenementenbeleid om frustraties en kostbare juridische procedures te minimaliseren. Ze benadrukken ook dat Staatsbosbeheer, als terreinbeherende organisatie, de haar opgedragen taak serieus moet nemen en zich aan wet- en regelgeving moet houden bij het beheren van de gronden waarvoor ze verantwoordelijk is.

Organisator Daniel van Drunen blijft optimistisch en ziet de vernietiging van de natuurvergunning slechts als tijdelijk oponthoud. “Het festival had dus in 2022 gewoon door moeten gaan,” zegt hij. “We zien het vernietigen van de natuurvergunning en de ontheffing voor het stiltegebied enkel als tijdelijk oponthoud en dat moet iets zijn wat we nog kunnen oplossen.”

Daarentegen zien de bewaarmakers, zoals Clara Jongedijk-de Weerd, de situatie anders. “Er was beroep ingesteld tegen alle drie de vergunningen, die vergunningen waren allemaal dus niet onherroepelijk. Bovendien waren er belangrijke procedurefouten gemaakt waardoor de vergunningen bij de rechter überhaupt niet stand zouden houden,” zegt ze.

De Weerd voegt eraan toe dat de kansen voor Eilân nu haast ondenkbaar zijn. “Er is een streep gezet door de natuurvergunning en de ontheffing voor het stiltegebied. En wat het stiltegebied betreft, is het in feite zo dat de provincie op grond van het vonnis geen nieuwe ontheffing zal kunnen verlenen.”