Tandarts Nater op Terschelling kampt met onverwachte huisvestingsproblemen. Ondanks eerdere afspraken met een oud burgemeester over hun woon- en praktijkruimte, blijkt hun situatie na meer dan vijftien jaar toch niet zo stabiel als gehoopt.
Sinds 2008 is tandarts Leonard Nater, en tegenwoordig ook zijn zoon Koen, een vertrouwd gezicht op Terschelling. Een aantal dagen per week zorgen vader en zoon voor de tandheelkundige gezondheid van eilandbewoners en bezoekers.
Nater kocht een woning en huurde een praktijkruimte, naar eigen zeggen alles in goed overleg met de toenmalige burgemeester. Inmiddels, meer dan vijftien jaar later, blijkt de huisvestingssituatie toch niet zo permanent als gehoopt.
Wetgeving
Door landelijke regelgeving, namelijk de Wet op de BRP (Wet Basisregistratie Personen) omtrent wonen, is Nater recentelijk uitgeschreven als inwoner van de gemeente. De wetgeving houdt namelijk in dat je woont en dus ingeschreven kunt staan op de plek waar je ten minste vier nachten of meer per week verblijft, en dit is bij Nater niet het geval. Het gevolg?
Hij kan het huis niet langer als woning gebruiken en moet uitkijken naar een verblijf in een hotel wanneer hij dienst draait.
De situatie heeft al geleid tot gesprekken met de huidige burgemeester, maar een structurele oplossing lijkt uit te blijven. In een interview vertelt Nater openhartig over zijn teleurstelling en bezorgdheid. “Het voelt vreemd en oneerlijk”, vertelt hij, “want mijn huisvesting hier was nooit een probleem.
Destijds heb ik deze constructie kortgesloten met toenmalig burgemeester Jurrit Visser. Maar volgens de huidige regels zou ik de helft van het jaar hier moeten wonen om officieel ingeschreven te blijven.” Hij noemt het onwerkbaar: als zelfstandige tandarts met ook een praktijk in Schagen, is een volledige verhuizing naar het eiland simpelweg geen optie.
Consequenties
Naters situatie roept vragen op over de toegang tot essentiële zorg op het eiland. Eilander collega-tandarts Van der Meiden staat mogelijk voor zijn pensioen, wat betekent dat de kans bestaat dat Terschelling vroeg of laat zonder tandarts komt te zitten. “Nu ik uitgeschreven ben, ben ik straks wellicht gedwongen in een hotel te verblijven”, aldus Nater.
“Dat maakt mijn werk er niet makkelijker op. Ook kan ik niet de service leveren die ik mijn patiënten wil bieden.” Hij geeft aan nog steeds bereid te zijn patiënten te helpen, maar wijst ook op de logistieke en financiële nadelen als hij zijn woning op het eiland niet meer mag gebruiken. “Ik vang tevens de patiënten van mijn eilander collega op tijdens vakanties; ook dan heb ik woonruimte nodig”, stelt Nater.
Zoektocht naar een oplossing
Nater gelooft dat de lokale gemeenschap daar de dupe van zou worden. De langere reistijd van patiënten, minder spontane spoedafspraken, en de kans op gemiste diensten zouden gevolgen hebben voor zowel bewoners als toeristen die zorg nodig hebben. De tandarts spreekt de hoop uit dat er toch een oplossing gevonden wordt, zodat hij zijn werk op Terschelling kan voortzetten.
“Dit eiland is prachtig, en ik wil hier voor de mensen kunnen blijven zorgen. Maar als de regels geen ruimte bieden voor uitzonderingen, zal dat misschien niet mogelijk zijn.” Ook burgemeester Roel Cazemier baalt van de vervelende situatie. “We zijn als gemeente met de heer Nater in gesprek. We zoeken, met inachtneming van de regels, samen naar een oplossing.”