Jongeren nemen de trossen van de Sterke Yerke over: “De jeugd moet strijden voor het milieu”

De lange geschiedenis van het vlot de Sterke Yerke krijgt er een nieuw hoofdstuk bij. Jongeren nemen de trossen over en strijden tegen plastic in zee.

Het is een windstille en bewolkte zomerochtend als een groepje studenten zich verzamelt op een vlot in de haven van Harlingen.

Het schip is zo’n dertig meter lang. Aan de zijkant staat met vijf lange ijzeren cilinders ‘Sterke Yerke lV’ gedrukt. Het vlot wordt klaargemaakt voor een lange reis.

“Kijk, dat touw moet strakker worden aangetrokken”, zegt student Daan van der Hoofd, van Terschelling. Hij staat op het voordek met de fok in zijn handen.

Halverwege het schip wordt een touw aangetrokken door een van de andere studenten. “Zo lijkt het me wel goed”, roept Daan. Hij legt het touw met een paar slagen vast.

Op de kade komen drie mensen aangelopen die tassen vol kleding meedragen. Een van hen is student Fleur van der Valk. Ze gaat 25 dagen op reis met de Yerke.

Met een paar lange passen springt ze via de loopplank aan boord, naar haar moeder. “Nog even een laatste keer goed knuffelen”, lacht Fleur. “Ik heb echt ongelooflijk veel zin in de reis. Laat maar komen.”

25 dagen lang zullen de jongeren zeilen op de wateren in de omgeving van Fryslân. Drie weken lang op het IJsselmeer en een week erop dobbert de Yerke op de Waddenzee.

Ze doen dit allemaal om aandacht te vragen voor het probleem van plastic in zee.

“Het is niet dat we alles zelf opruimen. Dat kan simpelweg niet, want zoveel ruimte is er niet aan boord. Maar we maken foto’s en willen dat laten zien aan zoveel mogelijk mensen”, zegt Fleur.

“Misschien iets van een presentatie geven of zoiets. Heel veel mensen weten wel dat het een probleem is, maar niet dat het zo’n groot probleem is. We willen bewustwording creëren.”

Het geschiedenisboek van de Sterke Yerke heeft vele bladzijden. Het verhaal begint in 1974, als zeven vrienden een reis op een vlot ondernemen naar Londen.

Het vlot strandt onderweg naar Engeland, maar de plannen blijven in leven.

De Yerke wordt meerdere keren nagebouwd, met de derde variant als hoogtepunt. De zeilers ondernemen de reis van hun leven en steken de Atlantische Oceaan over.

Het vlot strandt uiteindelijk bij Bonaire, waar tot op de dag van vandaag een monument van de Yerke ligt.

De zeilers doen het allemaal om aandacht te vragen voor het milieu. Een paar jaar terug werd er een nieuwe Yerke gebouwd, maar toen was het al duidelijk dat de oude generatie niet meer de grote reizen zou ondernemen.

Het is wel klaar
“Op een gegeven moment is het wel klaar”, zegt Marten Reitsma van de Yerke. Hij staat met een sigaar in de hand en een zonnebril op zijn hoofd te kijken naar de studenten die de Yerke optuigen.

“We wisten dat al toen we bezig waren met de bouw. Dus hebben we ook tijden gezocht naar nieuwe en capabele mensen die niet bang zijn en die hart voor de zaak hebben. Deze leerlingen passen perfect in dat plaatje.”

Helemaal stilzitten doet Reitsma niet. Hij gaat als schipper mee op de reis van 25 dagen.

“Als dat goed gaat, mogen ze het overnemen. Wij worden ouder en het is wel een keer goed”, zegt hij. “De jongeren moeten strijden voor het milieu. Het is hun toekomst.”