De haven van Harlingen zou eens per maand moeten worden opgeruimd: dat is de grote wens van Harlinger Henk Prins. Hij ruimt al jaren de troep op die daar het water in waait.
Met een sterke westenwind verzamelt zich veel afval in het water bij de industriehaven van Harlingen. De goederen blijven drijven in een kleine glop. “Er zijn al vijf van deze grote bigbags gevuld met afval”, zegt Henk Prins.
Al jaren wandelt Prins langs de zeedijk bij Harlingen, op zoek naar afval. Dat doet Henk woensdag ook, als er nog veel rommel van storm Henk ligt.
Henk Prins moest wel lachen om de naam van storm Henk. “Henk komt eraan, ik had het ook op Facebook gezet. Het was wel hilarisch. Anderen zeiden al: dan kun je alles weer opruimen.”
Hard nodig
Toch blijft het triest dat het nodig is. “Tussen de basaltblokken ligt nog van alles. Het is bijna niet te doen om dat er vandaan te krijgen”, verzucht Prins.
De meeste rommel wordt niet per se weggegooid, maar het waait het water wel gemakkelijk in. “Daar kan ik niet bij. Dat ze weten dat er een storm komt, maar er is niemand die maatregelen neemt”, zegt Prins.
Hij spreekt de bedrijven er geregeld op aan. Prins heeft daardoor al een bijnaam gekregen van sommige mensen in de haven: ‘gevaarlijke groene rakker’.
Prins stoort zich aan de nonchalance. “De mensen moeten er wat meer aandacht voor hebben. Het is geen rocket science”, zegt hij. “Ze hebben geen goed waste management.”
Als hij mensen of bedrijven aanspreekt, dan schuiven ze al snel verantwoordelijkheid af. “Dan zeggen ze: bewijs maar dat het van ons komt.”
Veel plastic
Prins komt net terug van een slag langs de zeedijk, bij de kop van de Afsluitdijk. In de achterbak van zijn auto ligt het resultaat: “Drie van die grote bakken die ze gebruiken in de mosselvisserij, jerrycans en veel klein plastic.”
Aan de zeedijk bij Roptazijl ligt veel troep op de weg. Tussen draad van visnetten liggen verschillende doppen en andere kleine stukjes plastic. Prins trapt een oude fles wasmiddel kapot: “Dan is de lucht eruit en heb ik meer ruimte.”
De fles valt na een trap meteen in een tiental stukjes uit elkaar. “Die ligt dus al heel lang in het water. Volledig uitgedroogd van de uv-straling en het zoute water. Het is ondoenlijk om die kleine stukjes op te ruimen.”
Prins doet het gelukkig niet meer alleen. Er zijn veel mensen die net als hem met afvalzakken de strijd aan gaan tegen de vervuiling.
“Kijk wereldwijd wat er wordt gedaan, wat Boyan Slat van The Ocean Cleanup uit het water haalt. Eerst op de oceanen, nu op de rivieren. Hij haalt er tonnen en tonnen uit.”
Zijn ‘juttersmuseum’
Dan lijkt het hier aan de Friese kust nog redelijk schoon. Dat is volgens Prins alleen op het eerste oog zo. “Kijk alleen dit zeewier hier, met dat plastic. Dat wordt opgeruimd, en dan? Het gaat de afvaloven in.”
Prins heeft intussen bulten en bulten afval verzameld. Hij heeft een eigen ‘juttersmuseum’ bij zijn huis, met tal van jerrycans, stootkussens, palen, plastic tonnen en piepschuim.
“Het is altijd een verrassing wat je tegenkomt. Het is nooit hetzelfde. Dit krat zit vol met spullen van de MSC Zoe. Allemaal van die prachtige spullen uit China”, zegt Prins. “Ik gebruik het ook als educatiemateriaal, om te laten zien hoe het uit elkaar valt.”
Prins houdt al zijn vondsten precies bij. ” k zet het op de foto, ik heb een database van wel tien jaar. Dat zou meer gedaan moeten worden.”
Hij heeft in het afgelopen jaar al zo’n 600 viskratten uit het water of van de kust gevist. Prins is niet van plan te stoppen.
Lees ook: Skoônseun moet havens Harlingen opruimen: “De dreiging van plastic afval is heel groot”