Familie uit ‘drugspand’ in wanhoop en stress: “Ze weten niet wat ze aanrichten”

Veel stress en het gevoel gestraft te worden voor de fouten van een ander. Die indruk hield een gezin uit Waadhoeke over aan de sluiting van hun zogenaamde ‘drugspand’. “Mijn man ging eraan onderdoor.”

Bij een inval in 2020 werden drugs gevonden. Die drugs waren van een van de zoons van het gezin, die tijdelijk in het huis woonde.

Ook al was duidelijk dat de andere leden van het gezin geen schuld hadden en dat het ook geen overlast had opgeleverd voor de buurt, toch werd het pand voor een jaar gesloten.

Dat tot verbijstering van de eigenaren. “Als ik er nu over praat, zit de stress direct weer heel hoog.”

Grote impact
De impact van de inval van de politie en de aanhouding van een van de familieleden was groot. Daar kwam dan nog de dreiging van het sluiten van het huis bij.

De familie woonde er en had ook meerdere bedrijven in het pand zitten. Op hun verzoek kwam de burgemeester een keer langs om zelf poolshoogte te nemen, maar dat was tevergeefs.

Waar ze hoop hadden op compassie, kregen ze nul compassie op het rekest. Het huis moest dicht, voor een heel jaar.

Dat had de familie niet verwacht. “Er was ons wat anders verteld. De sluiting zou maar een paar weken duren.”

Van de ene op de andere dag moesten ze op zoek naar onderdak. “Mijn man ging eraan onderdoor”, vertelt de vrouw van het gezin. “Gelukkig konden we bij familie terecht.”

Bezwaar
De familie maakte meteen bezwaar tegen de sluiting, maar dat bezwaar werd afgewezen. Ook al was duidelijk dat het gezin niets met de drugszaak te maken had, er werd hen wel verweten dat ze van niets wisten.

“We hadden moeten zien waar hij mee bezig was, zei de gemeente. Maar het was geen handel aan huis. In de buurt had ook niemand iets door.”

Gebagatelliseerd
Het sluiten van het huis betekende ook dat de bedrijven van de familie dicht moesten. Daardoor had het gezin ook een groot verlies aan inkomsten.

“Dat werd nogal gebagatelliseerd door de gemeente. Het was coronatijd en bedrijven waren toch niet echt open voor buitenstaanders.”

De rechtbank zei dat een sluiting van twaalf maanden te zwaar was, vooral omdat de burgemeester zelf had aangegeven dat de andere bewoners geen schuld hadden.

Er moest in korte tijd veel geregeld worden. Zo moest het bedrijf van een andere zoon tijdelijk worden verhuisd. Hulp van de gemeente was er wel, maar dat hield niet over.

“Ze zeggen eigenlijk dat je je maar moet redden. Of je nou schuldig bent of niet, er is nul compassie.”

Stap naar de rechtbank
Nadat de gemeente het bezwaar tegen de sluiting had weggegooid, stapten ze naar de rechter. Die stelde hen voor een deel in het gelijk.

De sluiting mocht daarom maar zes maanden duren.

De gemeente Waadhoeke ging meteen in hoger beroep, tot frustratie van de bewoners. “Waarom moeten ze tot het allerlaatst doorgaan?”

Advies: leg dwangsom op
De Raad van State was het eens met de redenering van de rechtbank. Het pleit van de burgemeester dat een sluiting van een jaar noodzakelijk is om een duidelijk signaal af te geven tegen drugshandel, dat werd niet gevolgd.

De straf is niet proportioneel, stelt de Raad van State.

Na de uitspraak van de Raad van State heeft de gemeente Waadhoeke nog aangeboden om in gesprek te gaan. Maar de familie is duidelijk: “Daar hebben wij geen zin in. Er is zoveel boosheid naar de gemeente toe. Ze weten niet wat ze aanrichten.”

De familie hoopt wel dat gemeentebestuurders leren van de zaken die ze verliezen. “Laat ze voortaan eerst een waarschuwing geven en pas als het daarna weer gebeurt een dwangsom opleggen. Er moet meer gekeken worden naar de menselijke maat.”