
Foto: Yeb Hettinga Museum
Het eerste Zodenhuis in Firdgum stortte in, het tweede begon in te zakken. Met een flinke restauratie moet de derde versie nou toch echt klaar zijn.
De bouw van het traditionele huis heeft ondertussen alweer een hele historie. Het eerste Zodenhuis kwam er met hulp van onder anderen de Rijksuniversiteit Groningen.
Maar in 2013 stortte de constructie in. “Doe kaam de ôfwettering fan it dak allegear yn de muorren”, vertelt Carel Zaagsma van het Yeb Hettinga Museum. “Te folle gewicht, en it stoarte yn.”
Het huis, voor de deur van het museum, werd herbouwd. Maar afgelopen jaren bleek het toch weer in te zakken.

“Der kaam skea trochdat de muorre fuortsakke” vertelt Onno Klaver. De Tzummarumer was met zijn restauratiebedrijf lang bezig de boel weer in elkaar te krijgen.
Dak zakte niet
“It kaam úteinlik trochdat de dakkonstruksje net meisakke. Dy heart op de muorre te lizzen, dan hâldt dy de hiele konstruksje by elkoar”, vertelt Klaver.
Het dak leunde nu via houten spanten op de grond. Ondertussen klonken de zoden in en kwam de muur dus vrij te staan.
“We ha earst de houtkonstruksje sa folle as mooglik hersteld, dy wie út elkoar fallen”, vertelt Klaver. Met nieuwe stukken graszoden is de muur weer hoger gemaakt.
“Dêrnei ha we de hiele konstruksje wer sakje litten op de muorren. De spantpoaten ha we ynkoarte en hingje no boppe de grûn, no kin er meisakje.”

Normaal houdt Klaver zich vooral bezig met het restaureren van windmolens. “It CV wurdt steeds grutter”, lacht de Tzummarumer. “Al ferwachtsje ik no net fuort dat ik in hiel soad seaddehuzen op de portefeuille krij.”
Niet zo gek, want het Zodenhuis in Firdgum is vrij uniek. “Der binne net earder seaddehuzen boud, de lêste 500 jier”, vertelt Zaagsma.
Nu na de derde poging verwacht hij dat het bouwwerk wel echt klaar is. “Je moatte wat fertrouwen ha yn it leven, no?”