Bijna 30 jaar heen en weer naar Vlieland: “Altyd tusken de minsken west, dat sil ik wol missen”
Het MS Vlieland is voor de gelegenheid versierd. Foto: Omroep Zilt, Larissa Lokenberg
Het is een speciale dag voor purser Henk Visser. Na bijna dertig jaar gewerkt te hebben op de veerboot van en naar Vlieland, gaat hij met pensioen.
De 64 jarige Visser werkt zijn hele leven in de horeca. Eerst op de vaste wal en vanaf 1995 op de veerboot. “Dêr rûnen wy dan mei patat en broadsjes kroket rûn”, herinnert Visser zich. “Sa begûn foar in soad minsken de fakânsje nei Flylân. Mei in broadsje kroket.”
Zijn laatste dag als bemanningslid werd door de collega’s aangegrepen om de boot te versieren. Er werd zelfs een etalagepop met zijn gezicht bij de ingang van het schip gezet. “It wie in hiele ferrassing fannemoarn”, vertelt Henk Visser aangedaan. “Dat wie wol even in emosjoneel momint.”
En als verrassing komen ook zijn zes kleinkinderen mee op de route die pake bijna 30 jaar gevaren heeft. Werken bij Doeksen zit een beetje in de familie. Na een stage is ook zoon Paul Visser 18 jaar geleden komen werken op de veerboot. “Dat is no myn baas. Dêr bin ik wol grutsk op.”
Door de jaren heen is de mate van service veranderd. En de passagiers ook. “Se binne folle mûndiger wurden. De ien fynt it te waarm en set dat gelyk op Facebook. De oare fynt it te kâld en skriuwt deroer. Moast alles oan board oplosse”, legt Visser uit. “Doetiids gongen der 1200 man oan board en net ien siet te klaaien.”
In weach fan wol fiif meter heech
Er is één overtocht die hem altijd bij zal blijven. “Dat wie noch op de Oost-Vlieland, nei in stoarm”, herinnert Visser zich. “Doe gongen we by de Richel de bocht om. Doe kaam der in weach fan wol fiif meter heech. Der knalde in rút út en der stie in pear kuub wetter yn de salon.”
En toen ontstond er paniek. “As ik myn eagen ticht doch, sjoch ik dat noch foar my.”
Na dik 47 jaar in de horeca zal Visser het drukke contact met de mensen het meest missen. “It bliuwt altyd leuk en gesellich. Dat is wat ik wol misse sil.”
Straks heeft Visser zeeën van tijd. Er ontstaan wel plannen voor al die vrije tijd. “In bytsje fiskje en biljarte”, lacht Visser. “En ik haw seis bernsbern, dat is hiel leuk.”
